بررسی برخی مشکلات رفتاری ناشی از تنبیه بدنی توسط والدین درکودکان دبستانی

مقدمه: طرز رفتاربزرگسالان اثر عمیقی بر شخصیت کودکان و عادات کسب شده توسط آنها دارد. تنبیه بدنی به معنای استفاده از نیروی فیزیکی جهت ایجاد درد بدون صدمه، به منظور تربیت (تصحیح یا کنترل رفتار) کودک می باشد. تنبیه بدنی یک نوع کودک آزاری و شایع ترین نوع خشونت در خانواده است که موجب نقض حقوق کودک می شود. تنبیه بدنی دارای اثرات مخرب کوتاه و بلند مدت بر جسم و روح کودک می باشد. هدف از این پژوهش تعیین برخی مشکلات رفتاری در کودکانی که توسط والدین تنبیه بدنی می شوند و مقایسه آنها با کودکانی که توسط والدین تنبیه بدنی نمی شوند، می باشد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی- تحلیلی است که روی240 کودک 12-7 ساله مشغول به تحصیل در مدارس ابتدائی خرم آباد در سال تحصیلی 84-1383 انجام شد. نمونه ها در دو گروه 120 نفری مورد (توسط والدین تنبیه بدنی می شدند) و شاهد (توسط والدین تنبیه بدنی نمی شدند) به روش تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه ای شامل 3 قسمت بود. بخش اول مشخصات فردی، بخش دوم سوالاتی در مورد تنبیه بدنی کودکان و بخش سوم شامل 20 سوال در ارتباط با مشکلات رفتاری پرخاشگری عملی، پرخاشگری کلامی، گوشه گیری و همکاری کودک در مدرسه بود. روش جمع آوری اطلاعات مصاحبه با کودک و معلم و مطالعه پرونده کودک درمدرسه بود. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss ver. 11 مورد بررسی و تجزیه تحلیل قرارگرفت. یافته ها: نتایج نشان داد نحوه تنبیه در 6/92% سیلی زدن به صورت کودک بود. بین دو گروه از نظر تحصیلات مادر (001/0= p ) و شغل مادر (004/0= p )، رتبه تولد کودک (05/0 p< )، پر خاشگری عملی (001/0 p< ) ، پرخاشگری کلامی (001/0 p< ) ، گوشه گیری (05/0 p< ) و همکاری((001/0 p< ) تفاوت آماری معنی داری به دست آمد . بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد مادران خانه دار و دارای سطح تحصیلات پایین تر بیشتر از تنبیه بدنی استفاده می کنند و مشکلات رفتاری مثل پرخاشگری عملی و کلامی، گوشه گیری و عدم همکاری در کودکانی که توسط والدین تنبیه می شدند نسبت به آنها که تنبیه نمی شدند به طور معنی داری بیشتر بود. آموزش اثرات بد تنبیه بدنی بر جسم و روح کودک به والدین و نیز آموزش روشهای تربیتی مثبت به آنها می تواند در کاهش استفاده از تنبیه بدنی به عنوان یک روش تربیتی موثر باشد. پرستاران کودک و بهداشت جامعه در صورت داشتن مهارت و اطلاعات لازم می توانند در این زمینه نقش بسیار موثری ایفا کنند.